Πόσιμο Νερό

Το σημαντικότερο αγαθό για την επιβίωση του ανθρώπου είναι το νερό. Η σωστή διαχείριση και διάθεσή του, είναι πολύ σημαντικές παράμετροι. Πολλές φορές κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, πηγαίνοντας διακοπές σε κάποιο νησί ή πιο απλά στο χωριό, συχνό φαινόμενο είναι οι διακοπές νερού. Αυτό πού οφείλεται; Στη λανθασμένη διαχείριση του από τα νοικοκυριά, που κατά τους καλοκαιρινούς μήνες παρουσιάζουν πληρότητα μελών και συνεπώς γίνεται υπερκατανάλωση νερού. Πιο συγκεκριμένα, σε πολλά μέρη, το κοινοτικό νερό αποθηκεύεται σε μία κεντρική δεξαμενή, μέσω της οποίας παρέχεται στα σπίτια. Εάν αυτή αδειάσει, η παροχή του νερού μειώνεται έως ότου να κοπεί εντελώς. Ωστόσο, εάν μειωθεί η ανεξέλικτη διάθεσή του για άρδευση και για καθαριότητες, τότε αυτό το φαινόμενο θα ελαττωθεί.

Τι γίνεται, όμως, όταν πας σε ένα νησί και η ποιότητα του νερού είναι ακατάλληλη για κατανάλωση; Πιο συγκεκριμένα, τέτοια νησιά είναι η Νάξος, η Μήλος, η Πάτμος, η Κίμωλος, η Αμοργός, οι Λειψοί, η Σίκινος, η Φολέγανδρος, το Καστελόριζο, η Λέρος, η Ηρακλειά, η Δονούσα, το Αγαθονήσι, το Αγκίστρι, η Ελαφόνησος, Ύδρα και η Σύμη (περιοχή Πανορμίτη). Η Πολιτεία οδηγείται υποχρεωτικά στην πολυέξοδη μεταφορά νερού, όπου στις Κυκλάδες παρέχεται από την ΕΥΔΑΠ στην τιμή των 0.4880 €/κ.μ. και τα Δωδεκάνησα εφοδιάζονται από γεωτρήσεις στη Ρόδο, όπου το νερό δεν χρεώνεται (ΚΑΠΕ, 2015). Η Γενική Γραμματεία Αιγαίου εκτίμησε ότι με την εγκατάσταση 10 μονάδων αφαλάτωσης θα αντιμετωπιστεί η πλειονότητα των ζητημάτων. 

Τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου, έδειξαν πως το 2014 η Πολιτεία έστειλε νερό με υδροφόρες σε 7 νησιά στις Κυκλάδες και 5 στα Δωδεκάνησα. Τις μεγαλύτερες ποσότητες έλαβαν η Πάτμος, η Κίμωλος και το Κουφονήσι. Η μεταφορά νερού είναι μεν μια ασφαλής λύση, αλλά με ιδιαίτερα υψηλό κόστος. Χαρακτηριστικό είναι ότι το 2006-2014 διατέθηκαν 71,3 εκατομμύρια ευρώ για τη μεταφορά νερού στα άνυδρα νησιά, ενώ τα απαιτούμενα έργα, που θα καλύψουν τις ανάγκες σε επίπεδο υποδομών, εκτιμώνται στα 3,1 εκατ. ευρώ. Το 2014 η τιμή του μεταφερόμενου νερού κυμαινόταν στα: 10.5 €/κ.μ. για τα νησιά του Αιγαίου και 2 €/κ.μ. για τα νησιά του Σαρωνικού, ενώ για το 2015 οι τιμές παρέμειναν οι ίδιες, ωστόσο μειώθηκαν οι ποσότητες του μεταφερόμενου νερού (ΚΑΠΕ, 2015). Πλέον, μονάδες αφαλάτωσης υπάρχουν σε αρκετά νησιά. Πιο συγκεκριμένα, μερικά από αυτά είναι: το Αγκίστρι, η Αμοργός, η Πάτμος, η Μήλος, η Σύρος, η Σχοινούσα, η Μύκονος, η Πάρος, η Οία κ.ά.

Εικόνα 1. Μονάδα αφαλάτωσης στο Καστελόριζο (Enikonomia, 2018)

Η ύπαρξη επαρκούς ποσότητας πόσιμου νερού είναι ζωτικής σημασίας και όλοι πρέπει να έχουν ίσες ευκαιρίες πρόσβασης σε αυτό. Η εγκαταστάσεις αφαλάτωσης είναι αναγκαίες για τους κατοίκους και για τους τουρίστες της νησιωτικής Ελλάδας. Η σωστή συντήρηση τους - από άτομα με ανάλογη τεχνογνωσία - είναι απαραίτητη για την εύρυθμη λειτουργία των μονάδων. 

Βιβλιογραφία

ΚΕΝΤΡΟ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΩΝ ΠΗΓΩΝ ΚΑΙ ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ. (2015). Ανάκτηση June 21, 2018, από http://www.sealab.gr/download/attachments/16482634/Tzen_Session+2.pdf?version=1&modificationDate=1447593671000

Enikonomia. (2018, April 17). Ανάκτηση June 21, 2018, από Δύο νέες μονάδες αφαλάτωσης θα εγκαινιάσει ο Αλέξης Τσίπρας στο Καστελόριζο: http://www.enikonomia.gr/timeliness/185740,dyo-nees-monades-afalatosis-tha-egkainiasei-o-alexis-tsipras-sto-.html