Threatened marine species to be extinct in Greece

Two of the most widespread endangered species in Greece are the Caretta caretta turtle and Monachus monachus seal. These species have been included in the Red Data Book of Endangered Animals of Greece. The Caretta caretta turtle is considered to be a "threatening" species, while Monachus monachus monk seal is classified as "Critically Endangered" species (IUCN Red List, 2018).

Beginning with the Caretta caretta turtle, it is known that her journey begins from the moment her egg pops up until it reaches the sea. Her instinct is that leads her to go to the sea. The young ones are oriented by the brightest horizon they encounter. However, the risk of their survival starts from that moment, with various dangers to thrive. Only 1 in 1000 turtles will survive to reach adulthood. The turtles live for about 100 years and reach adulthood after the second decade of their lifes. For their reproduction, they return to the beach that they were born to give birth to their eggs. Their return to the same beach confirms the importance of conservation, management and protection of ecosystems and spawning beaches. The spawning season starts each year in May and ends in October with the exit of the small ones towards the sea. Each turtle will return to the area, that has chosen to spawn its eggs every two to three years, and in each spawning period the sea turtle will spawn two to three times (WWF, 2018).

Figure 1: Turtle Caretta caretta (omilo, 2018)

The main threats, which are facing in Greece, are the ecological degradation of the ecosystems hosting it, such as the residential and tourist development of spawning beaches, the artificial lighting that disorients youngsters, the erosion of beaches and the climate change that threatens coastal ecosystems and spawning beaches. Trapping on fishing gear, speeding injuries and deliberate killing by some fishermen are some anthropogenic hazards. Additionally, the hunting of eggs from foxes, dogs and rats is an extra threat and has been observed, affecting 40% of nests. The predominant predator of the small ones is the gulls, while the crabs, the big fish, etc. in the sea. Finally, garbage in the sea is another danger. In particular, plastic bags, which look like gems, can trick the turtles, which eat them and as a consequence their death is caused (WWF, 2018).

Sekania Beach is the most important spawning beach of Caretta caretta in the Mediterranean as it collects 500-1000 nests each year, i.e. more than 50% of Zakynthos, with one of the highest nesting densities in the world for the species. This beach is defined as a zone of absolute protection (WWF, 2018).

Picture 2: Sekai Beach (WWF, 2018)

As far as Monachus monachus seal is concerned, their existence is absolutely important for the Greek seas and the Mediterranean. In Greece live and reproduce about half of its global population, i.e. 250 to 300 people. Although seals spend most of its life at sea, they also use dry and inaccessible sea caves to give birth and rest. The species is observed throughout the coastal and island regions of Greece, with the exception of the Corinthian and the Amvrakikos Gulf (WWF, 2018).

Figure 3: Monachus monachus seals (IUCN Red List, 2018)

The main threats to the Mediterranean monk seal are food loss, accidental trapping in fishing activities and deliberate killing. They are, also, threatened by the degradation of coastal ecosystems, due to human activities. Still, a tangible threat to the Mediterranean seals in terms of climate change is the rise of sea level where thousands of sea caves may be lost. Finally, petroleum pollution, recreational craft harassment, noise pollution, nuisance and military drills and hydrocarbon surveys are common threats to all marine mammals (WWF, 2018).

These species are some of the endangered marine species. Other species that are hosted in the Greek seas and are at risk are four species of dolphins (bayonets, rhinoceroses, crayfish and common dolphins), cobwebs and cetaceans such as bellows, foxes, and beetles (WWF, 2018).

References

Omilo. (n.d.). Retrieved June 21, 2018, from The caretta-caretta sea turtles in Greece: https://www.omilo.com/el/%CE%B8%CE%B1%CE%BB%CE%AC%CF%83%CF%83%CE%B9%CE%B1-%CF%87%CE%B5%CE%BB%CF%8E%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%AD%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%AD%CF%84%CE%B1/

The IUCN Red List of Threatened Species. (n.d.). Retrieved June 21, 2018, from IUCN Red List: http://www.iucnredlist.org/

WWF. (n.d.). Retrieved June 21, 2018, from MARINE MAMMALS: http://www.wwf.gr/endangered-species

Απειλούμενα θαλάσσια είδη προς εξαφάνιση στην Ελλάδα

Δύο από τα πιο διαδεδομένα απειλούμενα είδη προς εξαφάνιση στην Ελλάδα είναι η χελώνα Caretta caretta και η φώκια Monachus monachus. Τα είδη αυτά, έχουν ενταχθεί στο Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας. Η χελώνα Caretta caretta θεωρείται ως «κινδυνεύον» είδος, ενώ η φώκια Monachus monachus κατατάσσεται στα «Κρισίμως κινδυνεύον» είδη (IUCN Red List, 2018).

Ξεκινώντας με την χελώνα Caretta caretta, είναι γνωστό πως το ταξίδι της αρχίζει από τη στιγμή που σκάει το αυγό της, μέχρι την στιγμή που θα φτάσει στη θάλασσα. Το ένστικτό της είναι αυτό, που την οδηγεί να πάει προς την θάλασσα. Τα μικρά προσανατολίζονται από τον φωτεινότερο ορίζοντα που συναντούν. Ωστόσο, ο κίνδυνος επιβίωσής τους ξεκινάει από εκείνη τη στιγμή, με διάφορους κινδύνους να ευδοκιμούν. Μόνο 1 στα 1000 χελωνάκια θα επιβιώσει για να ενηλικιωθεί. Οι χελώνες ζουν περίπου 100 χρόνια και ενηλικιώνονται μετά τη δεύτερη δεκαετία της ζωής τους. Για την αναπαραγωγή τους γυρίζουν στην παραλία που γεννήθηκαν, ώστε να γεννήσουν τα αυγά τους. Η επιστροφή τους στην ίδια παραλία, επιβεβαιώνει τη σημασία της διατήρησης, διαχείρισης και προστασίας των οικοσυστημάτων και των παραλιών ωοτοκίας. Η περίοδος ωοτοκίας κάθε χρόνο ξεκινά το Μάιο και τελειώνει τον Οκτώβριο με την έξοδο των μικρών προς τη θάλασσα. Η κάθε χελώνα θα επιστρέψει στην περιοχή που έχει επιλέξει για να γεννήσει τα αυγά της κάθε δύο με τρία χρόνια και σε κάθε περίοδο ωοτοκίας η θαλάσσια χελώνα θα γεννήσει δύο ως τρεις φορές (WWF, 2018).

                      Εικόνα 1. Χελώνα Caretta caretta (omilo, 2018)

Οι κυριότερες απειλές που αντιμετωπίζει στην Ελλάδα είναι η οικολογική υποβάθμιση των οικοσυστημάτων που τη φιλοξενούν όπως: η οικιστική και τουριστική ανάπτυξη των παραλιών ωοτοκίας, ο τεχνητός φωτισμός που αποπροσανατολίζει τα μικρά, η διάβρωση των παραλιών και η κλιματική αλλαγή που απειλεί τα παραθαλάσσια οικοσυστήματά και τις παραλίες ωοτοκίας. Η παγίδευση σε αλιευτικά εργαλεία, οι τραυματισμοί από ταχύπλοα αλλά και η ηθελημένη θανάτωση από ορισμένους ψαράδες αποτελούν κάποιους επιπλέον ανθρωπογενείς κινδύνους. Επιπρόσθετα, το κυνήγι των αυγών από αλεπούδες, σκυλιά και αρουραίους αποτελεί μια επιπλέον απειλή και έχει παρατηρηθεί, επηρεάζοντας το 40% των φωλιών. Ο κυριότερος όμως θηρευτής των μικρών είναι οι γλάροι, ενώ στη θάλασσα τα καβούρια, τα μεγάλα ψάρια κλπ. Τέλος, τα σκουπίδια στη θάλασσα αποτελούν άλλον έναν κίνδυνο. Ειδικότερα, οι πλαστικές σακούλες, που μοιάζουν με τσούχτρες, μπορούν να ξεγελάσουν τις χελώνες, οι οποίες τις τρώνε και ως συνέπεια προκαλείται ο θάνατος τους (WWF, 2018). 

Η παραλία των Σεκανίων είναι η σημαντικότερη παραλία ωοτοκίας της Caretta caretta στη Μεσόγειο, καθώς συγκεντρώνει κάθε χρόνο 500 - 1000 φωλιές, δηλαδή περισσότερες από το  50% του συνόλου της Ζακύνθου, ενώ σε αυτήν καταγράφεται μια από τις ψηλότερες πυκνότητες φωλεοποίησης στον κόσμο για το είδος. Η παραλία αυτή έχει οριστεί ως ζώνη απολύτου προστασίας (WWF, 2018).

Εικόνα 2. Παραλία Σεκανίων (WWF, 2018)

Όσον αφορά τη φώκια Monachus – monachus, είναι σημαντικό των ελληνικών θαλασσών και της Μεσογείου. Στην Ελλάδα ζει και αναπαράγεται ο μισός περίπου παγκόσμιος πληθυσμός της, δηλαδή 250 με 300 άτομα. Αν και περνάει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της στη θάλασσα, χρησιμοποιεί και την ξηρά, και κυρίως απομακρυσμένες και δυσπρόσιτες θαλασσινές σπηλιές, για να γεννήσει αλλά και να αναπαυτεί. Το είδος παρατηρείται σε όλη την παράκτια και νησιωτική ζώνη της Ελλάδας, με εξαίρεση τον Κορινθιακό και τον Αμβρακικό Κόλπο (WWF, 2018).

Εικόνα 3. Φώκια Monachus monachus (IUCN Red List, 2018)

Οι κυριότερες απειλές για τη μεσογειακή φώκια είναι η μείωση τροφής, η τυχαία παγίδευση κατά τις αλιευτικές δραστηριότητες και η ηθελημένη θανάτωση. Επίσης, απειλούνται πολύ περισσότερο από την υποβάθμιση των παράκτιων οικοσυστημάτων λόγω των ανθρώπινων δραστηριοτήτων. Ακόμα, μια απτή απειλή για τις Μεσογειακές φώκιες σε ό, τι αφορά την κλιματική αλλαγή είναι η περίπτωση ανόδου της στάθμης της θάλασσας, όπου θα χαθούν ενδεχομένως χιλιάδες θαλάσσιες σπηλιές. Τέλος, η πετρελαϊκή ρύπανση, η παρενόχληση από τα σκάφη αναψυχής, η ηχορύπανση, η όχληση και οι στρατιωτικές ασκήσεις και έρευνες για υδρογονάνθρακες, είναι κοινές απειλές για όλα τα θαλάσσια θηλαστικά (WWF, 2018).

Αυτά τα είδη είναι μερικά από τα θαλάσσια είδη που κινδυνεύουν με εξαφάνιση. Άλλα είδη που φιλοξενούνται στα ελληνικά πελάγη και κινδυνεύουν είναι τέσσερα είδη δελφινιών (το ζωνοδέλφινο, το ρινοδέλφινο, το σταχτοδέλφινο και το κοινό δελφίνι), η πτεροφάλαινα και κητώδη όπως ο φυσητήρας, η φώκαινα και ο ζιφιός (WWF, 2018).

Βιβλιογραφία

Omilo. (n.d.). Retrieved June 21, 2018, from Η θαλάσσια χελώνα καρέτα-καρέτα : https://www.omilo.com/el/%CE%B8%CE%B1%CE%BB%CE%AC%CF%83%CF%83%CE%B9%CE%B1-%CF%87%CE%B5%CE%BB%CF%8E%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%AD%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%AD%CF%84%CE%B1/

The IUCN Red List of Threatened Species. (n.d.). Retrieved June 21, 2018, from IUCN Red List: http://www.iucnredlist.org/

WWF. (n.d.). Retrieved June 21, 2018, from ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΑ ΕΙΔΗ: http://www.wwf.gr/endangered-species